Blog
Kiedy dziecko idzie pierwszy raz do szkoły
Drogi Rodzicu
Twoje doświadczenia ze szkoły – nie są doświadczeniami Twojego dziecka. Jeśli było Ci trudno w szkole – przegadaj to z innym dorosłym a nie ze swoim dzieckiem.
Jeśli Twoje dziecko ma wysoki poziom lęku – boi się, że się zgubi, nie będzie miało z kim siedzieć, woli zostać w zerówce itp., a Ty pierwszego dnia w szkole emanowałeś pozytywną energią i ciekawością – bądź uważny, daj dziecku prawo do swoich emocji, obdarz je empatią
Oddziel emocje swoje od emocji dziecka
Słowa dziecka - „Boję się, że nikogo nie poznam”, „Na pewno będzie nudno”, „Wolę być w zerówce” – nie są po to żebyś zapewniał dziecko, że rzeczywistość będzie idealna, że wszystko będzie interesujące, a inne dzieci miłe i koleżeńskie. To jest bardziej o tym, że dziecko chce być usłyszane i przyjęte z tym co czuje. Ty nie wiesz czy w szkole będzie super; pewnie będą lekcje bardziej lub mniej interesujące, niektóre dzieci będą miłe, a z innymi będzie mu nie po drodze. To jest w porządku. Powiedz dziecku o tym, że gdy będzie mu z czymś trudno – będziesz obok niego i będziesz go wspierać.
Jeśli dziecko opowiada Ci o czymś co się wydarzyło w szkole a Ty chcesz zareagować „Jak Pani mogła tak zrobić?” itp., zapytaj najpierw dziecko „A jak Ty się z tym czułeś co Pani zrobiła czy powiedziała?” Być może to co wydaje się trudne dla nas, dla naszego dziecka będzie całkowicie neutralne. Nie narzucaj dziecku swojej interpretacji.
Sprawdzaj czego potrzebuje Twoje dziecko tu i teraz – więcej samodzielności czy więcej kontroli, więcej opieki czy więcej wolności – aktualizuj tą wiedzę.
Nigdy nie strasz dziecka szkołą – „Teraz to się dopiero zacznie!”, „Zobaczysz jak to będzie, skończy się zabawa", „Ciekawe co powie pani, jak zobaczy, że nie umiesz wiązać butów? Chyba cię cofnie do przedszkola” itp. Nie dokładaj dziecku napięć. Trudno mu będzie polubić miejsce, które od początku źle mu się kojarzy.
Zapytaj dziecko – czy chciałoby się czegoś dowiedzieć o szkole? Możesz wtedy wyjaśnić coś, urealnić, obniżyć napięcie.
Jeśli wiesz, że Twojemu dziecko z czymś trudno, ma jakieś specjalne potrzeby – powiedz o tym nauczycielowi.
Nie martw się na zapas. To tylko szkoła, jeden z wielu elementów Waszego życia
Emocje dziecka rezonują z emocjami dorosłych - jeśli będziesz spokojny i ufny, że dziecko da radę to ono też w to uwierzy :)
Jeśli potrzebujesz wsparcia psychologa dziecięcego - skontaktuj się z nami i umów na konsultację.
O adaptacji do przedszkola
Adaptacja dziecka do przedszkola to proces, który może wywołać wiele emocji zarówno u malucha, jak i rodziców. Każde dziecko przechodzi ten proces indywidualnie, we własnym tempie. Może doświadczać lepszych i gorszych chwil, robić kroki naprzód, a czasem cofać się o kilka. Może płakać, cieszyć się, bać, złościć. To całkowicie naturalne.
To jak dziecko reaguje w pierwszych dniach, tygodniach, miesiącach przedszkola nie jest o tym jak go wychowałaś /eś ani o tym jak go przygotowałaś/eś do zmiany. Dzieci mają różną wrażliwość i różną gotowość do zmian. Pójście do przedszkola to duże wyzwanie. To nie tylko nowe otoczenie, rytm dnia, ale przede wszystkim nowe osoby, które towarzyszą dziecku w codzienności. Proces adaptacji to czas na budowanie zaufania do nowych opiekunów i kształtowanie gotowości do proszenia ich o pomoc w trudnych dla dziecka sytuacjach.
Pamiętaj, że dziecko ma prawo do wszystkich emocji, a Twoim zadaniem jest akceptowanie i szanowanie ich. Emocje są sygnałami, pokazują, czego dziecko potrzebuje i co jest dla niego ważne. Małemu człowiekowi łatwiej zrozumieć co się z nim dzieje, gdy ma poczucie bycia przyjętym i akceptowanym z tym co wnosi.
Pomóż dziecku nazwać emocje, które przeżywa. Razem szukajcie, co dziecko wspiera, co działa. Aktualizuj tą wiedzę - to ważne, ponieważ to, co działa dzisiaj, może jutro już nie pomagać.
Adaptację przedszkolną ułatwia zaufanie rodziców do nowych opiekunów oraz przekonanie, że dziecko jest w przedszkolu bezpieczne. Unikaj komunikatów budujących strach, które sugerują, że przedszkole to zagrażające miejsce np. "nie bój się", "bądź dzielny", "obiecaj, że nie będziesz płakać".
Daj sobie i dziecku czas. Pamiętaj o swoich zasobach emocjonalnych, abyś mógł/mogła być obok dziecka w trudnych chwilach. Adaptacja jest wyzwaniem także dla dorosłych.
Drogi Rodzicu, Ty również możesz doświadczać złości, bezsilności czy smutku. Pamiętaj, że to, co teraz jest trudne, nie będzie trwało wiecznie.
Jeśli potrzebujesz konsultacji z psychologiem, skontaktuj się z nami i umów na indywidualną rozmowę. W naszym gabinecie stawiamy na pełne zrozumienia wsparcie w procesie adaptacji przedszkolnej. Rozumiemy, że to wyjątkowy czas zarówno dla dzieci, jak i rodziców, dlatego oferujemy konsultacje w duchu empatii oraz profesjonalne narzędzia, aby ten etap przebiegał jak najspokojniej i jak najbardziej harmonijnie.
Jak przygotować dziecko do wizyty u psychologa?
Wizyta u psychologa może wywołać różnorodne emocje, zarówno u dzieci, jak i u rodziców. Dla dziecka może to być stresujące doświadczenie, zwłaszcza jeśli nie wie, czego się spodziewać.
Zobacz co możesz zrobić, aby pierwsza wizyta dziecka u psychologa przebiegła jak najbardziej komfortowo.
1. Otwarta komunikacja
Zacznij od rozmowy z dzieckiem na temat wizyty u psychologa. Wyjaśnij, że psycholog to osoba specjalizująca się w rozmowach z dziećmi i dorosłymi, której celem jest pomaganie w zrozumieniu i radzeniu sobie z różnymi emocjami. Upewnij się, że dziecko rozumie, że nie jest w żaden sposób winne ani złe, a wizyta ma na celu jedynie wsparcie. Używaj prostych i zrozumiałych słów, które pasują do wieku dziecka. Unikaj zbyt skomplikowanych terminów, które mogą wprowadzić zamieszanie.
2. Przewidywalność
Dzieci czują się bezpiecznie, gdy wiedzą, co się wydarzy. Opowiedz dziecku, że wizyta u psychologa to taka jakby rozmowa z przyjacielem, w trakcie której będzie mogło opowiedzieć o swoich uczuciach i myślach.
3. Wybór ulubionej rzeczy
Młodsze dziecko zachęć do zabrania ze sobą ulubionego koca, pluszaka lub innego przedmiotu, który sprawia, że czuje się komfortowo. To może pomóc w zrelaksowaniu się w nowym otoczeniu.
4. Pytania i wątpliwości
Upewnij się, że dziecko wie, że może zadawać pytania i wyrażać swoje wątpliwości. W ten sposób poczuje się bardziej pewnie w nowej sytuacji.
Przygotowanie dziecka do wizyty u psychologa to kluczowy krok w zapewnieniu mu komfortu i wsparcia. Otwarta komunikacja i spokojne wyjaśnienia mogą pomóc dziecku zrozumieć, czego się spodziewać. Pamiętaj, że każde dziecko jest inne, więc dostosuj swoje podejście do jego potrzeb i charakteru.
Jeśli potrzebujesz naszej pomocy w przygotowaniu dziecka do pierwszej wizyty - powiedz nam o tym :)